Το γραφείο διακοσμήθηκε με περίσσια επιμέλεια και φροντίδα καθώς κύριο μέλημά μου ήταν να αποτελεί έναν καλαίσθητο χώρο που αποπνέει αίσθηση ηρεμίας και ασφάλειας για το άτομο που προσέρχεται για ψυχοθεραπεία.
Η θεραπευτική συνάντηση, κατά την οποία το άτομο μου εμπιστεύεται τις πιο δυσκολεμένες πτυχές του εαυτού του και πάνω στις οποίες δουλεύουμε ψυχοθεραπευτικά, συνέβαλλε στη διαμόρφωση της ακόλουθης πεποίθησής μου:
Το θεραπευτικό δωμάτιο οφείλει πρωτίστως να είναι ένας ασφαλής τόπος έκφρασης για το άτομο, ένας χώρος συμβολικά επενδεδυμένος με την «ιερότητα» και το σεβασμό που αναλογεί στον άνθρωπο, ο οποίος μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας καλείται να ξεδιπλώσει μαζί μου τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, προβαίνοντας έτσι στην γενναία πράξη της αποκάλυψης του εαυτού.
